Του Σταμάτη Στεφανάκου
Χτες αργά το βράδυ προς ξημερώματα, περπατώντας μπροστά από την
βουλή, αναρωτήθηκα κοιτώντας τα «προστατευτικά»
κάγκελα: ποιος άραγε είναι πολιορκημένος από ποιόν;
Τα κάγκελα μου φέρανε μνήμες από τείχη. Μου θύμισαν χαντάκια
, μου θύμισαν συρματοπλέγματα. Μου θύμισαν κελιά. Μου θύμισαν απαγορεύσεις και
εφιάλτες. Μου θύμισαν φανατικούς, θρησκόληπτους, δυνάστες και δικτάτορες.
Χιλιάδες κόσμου περνά μπροστά από αυτά τα κάγκελα κάθε μέρα.
Τα συνηθίσαμε αδέλφια;
