Παραμύθια της Χαλιμάς (ΙΙΙ): Ανάπτυξη…

Πολύς λόγος γίνεται περί ανάπτυξης από όλους τους κομματικούς σχηματισμούς. Είναι το ζητούμενο από όλους, καθώς χωρίς να υπάρχει πρόοδος στα οικονομικά, δεν θα υπάρχουν και δουλείες και έσοδα στους πολίτες , όπως και κατά συνέπεια στο κράτος.

Στην πράξη όμως, αυτό που έχει εφαρμοστεί την τελευταία διετία είναι η μια αδιάκοπη φορολογία, που δεν έχει αρχή και τέλος. Αύξηση στους φόρους , προσθήκη καινούργιων, με αποτέλεσμα να έχουν βελάξει το σύνολο της κοινωνίας.

Σχετικά πρόσφατα, τα κόμματα που υποστήριξαν την πολιτική αυτή , άρχισαν να διαπιστώνουν το αδιέξοδο.  Αυτό που συνέβη ως συνέπεια, είναι ότι  η εφαρμογή των φοροεισπρακτικών πολιτικών, έχει οδηγήσει σε αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδίωκαν, δηλαδή τα κρατικά έσοδα αντί να αυξάνονται, μειώνονται.

Στην διαπίστωση αυτή περί φόρων, προσθέστε και την διάλυση των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οι οποίες είναι ο  κορμός της ελληνικής οικονομίας. Αντί το  περίφημο “fast track”  να εφαρμοστεί στις ελληνικές εταιρίες, αντί να δώσουν κίνητρα φορολογικά και διοικητικά στους έλληνες επιχειρηματίες, τι είδαμε; Να εξαϋλώνεται ο  παραγωγικός ιστός προς όφελος των υποτιθέμενων μεγάλων επενδύσεων, που έως σήμερα καμία δεν έχουμε δει.

Η εικόνα συμπληρώνεται με την διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων που σαν αποτέλεσμα έχει την αύξηση της ανεργίας  ,και αυτό γιατί απλά καταρρέει η κατανάλωση, όπως έχει ήδη γίνει. Πηγαίνετε σε ένα μαγαζί να δείτε τις εισπράξεις. Το έχω ξαναγράψει, ότι το μισθολογικό δεν είναι το μοναδικό κόστος σε μια επιχείρηση, ούτε η μείωση του προσδίδει σοβαρό ανταγωνιστικό  πλεονέκτημα.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, δεν έχει γίνει το παραμικρό προς την κατεύθυνση της μείωσης της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς. Για κάποιους λόγους που κανείς δεν μπαίνει στην διαδικασία να μας εξηγήσει,  κανένα μέτρο ουσιαστικής αναδιάρθρωσης του δημοσίου τομέα. Αντίθετα θέλουν να αρχίσουν τις απολύσεις έτσι ώστε την ανεργία από 22% σήμερα να την πάμε που; Στο 30% ; Μα κάνεις δεν καταλαβαίνει ότι το δημόσιο αυτό που χρειάζεται δεν είναι ούτε οι πωλήσεις των ΔΕΚΟ , ούτε οι απολύσεις, αλλά απλά συμμάζεμα;  Ότι οι απολύσεις στο δημόσιο θα λειτουργήσουν ως μείωση και άλλο της κατανάλωσης και αύξηση της ανεργίας;

Προφανώς τα «κεφάλια» που βρίσκονται πίσω από όλα αυτά , ονειρεύονται ως πρότυπο την Β. Κορέα ή την Σομαλία. Ίσως να έχει σχέση με αυτό που είχε δηλώσει πέρυσι ο κ. Βενιζέλος.:  « 350 δις το χρέος και 400 δις η ακίνητη περιουσία εντός της Ελλάδος» . Με δυο λόγια ίσως να θέλουν όχι μόνο την γη μας αλλά και τα σπίτια μας, και να θεωρούν ότι  οι φαβέλες είναι η αναπτυξιακή πολιτική που ονειρεύονται για αυτή την χώρα …

Η περίοδος όμως των παραμυθιών τελειώνει μπροστά στο άδειο ψυγείο μιας οικογένειας ή στο δεν υπάρχουν φάρμακα σε ένα νοσοκομείο. Θρυμματίζεται  όταν η ανεργία έχει οδηγήσει  κόσμο σε αυτοκτονίες και να χάνει τα σπίτια του.

Η απάτη περί «θυσιών» του ελληνικού λαού, έφτασε στο τέρμα. Θυσίες με μοναδικό αντίκρισμα την κάλυψη δανείων δεν πρόκειται να γίνουν άλλες, αφενός γιατί δεν υπάρχει χρήμα και αφετέρου γιατί ο λαός ξέρει ότι απλά πέφτουν σε ένα απύθμενο πηγάδι.

Σταμάτης Στεφανάκος

s.stefanakos@gmail.com