Κοινωνία και άνθρωποι σε κατάσταση σοκ. Πως το ξεπερνάμε;

Του Σταμάτη Στεφανάκου

Σε μια νεφελώδη και ομιχλώδη κατάσταση βρίσκεται η κοινωνία στην χώρα μας. Κάνεις δεν έχει πλήρη εικόνα για το που και πως θα οδηγηθούμε.

Πάρα πολλά θέματα απασχολούν τους πολίτες και οι απαντήσεις που παρέχονται μέσω του πολιτικού λόγου, απέχουν παρασάγγας  από το να διαφωτίσουν με σαφήνεια και καθαρότητα  τι ακριβώς συμβαίνει ή ποια είναι η λύση.

Κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα  ταλανίζουν άνεργους, εργαζόμενους και συνταξιούχους . Βασικά δικαιώματα , όπως η πρόσβαση στην υγεία αντιμετωπίζονται με  προχειρότητα και προεκλογικού χαρακτήρα ανακοινώσεις. Πχ η σημερινή ανακοίνωση για προσλήψεις στον χώρο της υγείας.

Με την ανεργία να βρίσκεται σε άνοδο, και στην ουσία να χρησιμοποιείται η εποχιακή ή η ευκαιριακή απασχόληση ως λύση και διέξοδος για καλύτερα στατιστικά στοιχεία για την εργασία, αναρωτιέσαι πραγματικά ποιος κοροϊδεύει ποιον και για πόσο.

Βασικά ανθρώπινά δικαιώματα παραβιάζονται, ο κόσμος της εργασίας έχει παραδοθεί στις ποιο ακραίες νέο- φιλελεύθερες πολιτικές , η φύση βιάζεται στο όνομα του κέρδους και της απληστίας, και ως πολίτες ακούμε ανούσιες υποσχέσεις και υποτιθέμενες «πολιτικές ευαισθησίες».

Η νέα γενιά έχει έρθει ήδη αντιμέτωπη με ένα εξαιρετικό ζοφερό παρόν και μέλλον, και κοιτάει ανήμπορη να αντιδράσει ή να αμυνθεί.  Δυστυχώς έχει ανδρωθεί και ανδρώνεται σε ένα κόσμο που το συλλογικό θεωρήθηκε και θεωρείται γραφικό και ανεπαρκές. Η ευθύνη για την κατάσταση αυτή δεν βρίσκεται στους νέους αλλά σε εμάς, που χαμένοι για δεκαετίες μέσα στην πλαστή και ευκαιριακή ευδαιμονία παραδώσαμε εαυτούς και το μέλλον της χώρας σε ισοπεδωτικές λογικές, έχοντας  επιτρέψει την άλωση των προσωπικών , κοινωνικών, πολιτισμικών και πολιτικών αξίων από τον υπερκαταναλωτικό και την παραπλανητική κοινωνική αναγνώριση των υλικών αγαθών.

Η κυβέρνηση αυτή δεν κάνει το παραμικρό για να βάλει έστω ένα φραγμό στο κατήφορο, αντίθετα έχει παραδώσει την χώρα και εμάς βορά των πλέον αδίστακτων ντόπιων και πολυεθνικών συμφερόντων.   Η αντιπολίτευση συνολικά αντιμετωπίζει προβλήματα που η διαχείριση τους είναι πολύπλοκη  δύσκολη και έχει δρόμο ακόμα για να παρουσιάσει λύσεις επαρκώς τεκμηριωμένες.  Η οικονομική και η συνεπακόλουθη κοινωνική  εξαθλίωσης έχει οδηγήσει την κοινωνία σε κατάσταση παρατεταμένης καταστολής και αδράνειας.

Σε κατάσταση σοκ οι πολίτες και η κοινωνία, αποδιοργανωμένοι, αποπροσανατολισμένοι, παραδομένοι στην λαίλαπα και με το άγχος και το στρες της καθημερινής επιβίωσης , καθοδηγούμενοι να βρουν  λύσεις ατομικές και όχι συλλογικές.

Αποτέλεσμα λίγοι , οι  ταγμένοι και συνειδητοποιημένοι, συνεχίζουν τον αγώνα για ένα καλύτερο παρόν και αύριο με όρους κοινωνίας , φωτεινές εξαιρέσεις σε μια  πραγματικότητα οργουελική.

Θα μου πείτε: «και εμείς τι να κάνουμε;»

Η απάντηση είναι συλλογική δράση με όρους κοινωνίας, αληθινά κινηματικά και όχι με όρους κόμματος ή ιδεολογικής κατεύθυνσης. Όχι με την λογική «να πω/πούμε στην κοινωνία» αλλά με την λογική να αφουγκραστείς , να προτείνεις και να συζητήσεις. Μην περιμένεις αναγνώριση και καρέκλα εξουσίας ή να βρεις ψηφοφόρους. Κατέβα στο δρόμο , δούλεψε, για σένα, τα παιδία σου, τα αγαπημένα σου πρόσωπα, για την χώρα, για την κοινωνία, για ένα καλύτερο αύριο για όλο τον πλανήτη. Για όποιον λόγο στο κάτω κάτω της γραφής σε κάνει εσένα να κινητοποιηθείς. Δράσε.

 Ναι είναι δύσκολο να ξεπεράσεις το εγώ και το ατομικό συμφέρον. Ναι είναι δύσκολο να κάνεις την υπέρβαση και αφήσεις την «ταμπέλα» ή την «φανέλα» σου ή την βολή σου, να δεχτείς ότι δεν υπάρχουν «σωτήρες», να χαλάσεις την ημέρα σου, να αποδεχτείς το ρίσκο της αποτυχίας παρόλη την προσπάθεια σου, αλλά λυπάμαι, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Δεν υπάρχουν κάποιοι να τους αναθέσεις την σωτηρία την δική σου και των παιδιών σου. Και στο εγγυούμαι: θα χαλάσεις χρόνο, ενέργεια, θα σε κοιτάξουν περίεργα, θα ακούσεις μπράβο, θα σε θεωρήσουν «γραφικό» ,  θα  έρθουν καλοθελητές να σε «καθοδηγήσουν» ,να σε αποπροσανατολίσουν, να σου μιλήσουν για «πολιτικές σωτηρίες και θρησκείες»,  θα ακούσεις «έλα μωρέ κοίτα την πάρτι σου» , αλλά φίλε ή φίλη μου… θα είσαι εντάξει με την συνείδηση σου… Και αυτό δεν πληρώνεται, δεν αμείβεται με τίποτα. Όλα τα άλλα; Αναγνώριση κοινωνική και κομματική , θέση εξουσίας κλπ; Στείλτα στο σκουπιδοτενεκέ και ετοιμάσου να δώσεις τον αγώνα χωρίς ανάπαυση, χωρίς στάση, χωρίς φόβο αποτυχίας.

Το σύστημα αυτό δεν τρέμει κάποιο πολιτικό φορέα. Δεν τρέμει κάποιον  αναγνωρισμένο «αντάρτη». Τρέμει και πανικοβάλλεται με αυτούς που δίνουν την μάχη χωρίς να θέλουν να έχουν ανταλλάγματα.

Τρέμει εσένα ή εμένα που θα μιλήσουμε ως άνθρωποι στον διπλανό μας, που σε μια χαλαρή συζήτηση θα αποκαλύψουμε αυτά που θέλει να κρύψει περίτεχνα μέσα από την προπαγάνδα , τον εκφοβισμό και τον εκμαυλισμό.   Σε φοβάται γιατί δεν μπορεί να σε ελέγξει, γιατί είσαι ενημερωμένος και αποφασισμένος.  Δεν μπορεί να υπολογίσει τι θα κάνεις, με ποιον/ποιους θα συνομιλήσεις,  γιατί είσαι ευέλικτος,  απρόβλεπτος, ασύμμετρος, δεν έχεις αρχηγό, δεν ζητάς αλλά δίνεις.

Επομένως διάλεξε μετερίζι, διάλεξε με ποιους θα σταθείς δίπλα και ξεκίνα.  Τεκμηρίωσε τις απόψεις σου, δόμησε τον λόγο σου, κατέβα στην κοινωνία. Μην περιμένεις από μια εκλογική διαδικασία ή ένα κόμμα να σε «σώσει» .

 s.stefanakos@gmail.com