Και μετά έκανα κάτι σκέψεις και είπα να τις μοιραστώ μαζί σας. Ότι θα δείτε παρακάτω είναι απόψεις ενός μη ειδικού, αλλά βασιζόμενες με το σκεπτικό ότι θέλουμε να βάλουμε την οικονομία μπροστά σε λειτουργία. Στις παραθέτω και ειλικρινά πείτε μου αν θέλετε και την γνώμη σας.
1. Αντικατάσταση των φορολογικών νόμων (18.00 σελίδες…) με ένα νόμο και μάλιστα
χωρίς «παράθυρα» , χωρίς εξαιρέσεις, χωρίς διευκρινήσεις.
2. Κατάργηση της σύνδεσης της φορολογικής ενημερότητας με την ασφαλιστική και
συγκεκριμένα αναφέρομε στο ΟΑΕΕ για ελεύθερους επαγγελματίες.
3. Αυστηρές, αυστηρότητες ποινές για όσους δεν καλύπτουν τις μισθολογικές και
ασφαλιστικές εισφορές των υπαλλήλων.
4. Τρία ταμεία , ένα για δημόσιους υπαλλήλους, ένα για μισθωτούς στον ιδιωτικό τομέα
και ένα για ελεύθερους επαγγελματίες.
5. Φορολογία στο 5% για τις εταιρίες που έχουν έδρα την ελληνική επικράτεια και
συγκεκριμένα στις μικρές και μικρομεσαίες εταιρίες.
6. Πολυεθνικές εταιρίες και μεγάλες ελληνικές, να πληρώνουν φόρο της τάξης του 35 % το
λιγότερο.
7. Πάγωμα των πληρωμών εταιριών, προς τράπεζες για μια πενταετία εφόσον λόγω τζίρου
προκύπτει ότι είναι ζημιογόνες.
8. Πάγωμα των πληρωμών προς τράπεζα ή διαγραφή των χρεών προς αυτές , για ιδιώτες
από την στιγμή που προκύπτει ότι με το υπάρχον εισόδημα δεν μπορεί να τις καλύψει, με
απλές διαδικασίες.
9. Αυστηρότητες ποινές για όποιον παίρνει ή δίνει, φακελάκι ή μίζες.
10. Αυστηρότητες ποινές για όποιον αποκρύπτει εισοδήματα. Μαύρο χρήμα ίσον φυλακή και
κατάσχεση ίση με το πόσο που αποκρύπτεται.
11. Διαφάνεια παντού και σε όλα τα επίπεδα.
12. Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ ειδικά αυτές που αφορούν το νερό και την
ενέργεια.
13. Ουσιαστική υποστήριξη των εταιριών που έχουν εξαγωγική δραστηριότητα με
απλούστευση των διαδικασιών λειτουργίας και ενίσχυση μέσω φορολογικών κριτηρίων.
14. Επαναφορά των φοροαπαλλαγών με την προϋπόθεση ότι θα εκλογικευτούν και θα είναι
δίκαια, και ειδικότερα για μισθωτούς και συνταξιούχους.
Και τελειώνω με μια ερώτηση. Έχετε ακούσει κάποιον να μας τα λέει έτσι απλά και στα ίσια;
Σταμάτης Στεφανάκος
s.stefanakos@gmail.com
4 σχόλια:
Βασικά κάποιοι τα λένε έτσι απλά αλλά δεν τα αναλύουν παραπάνω.
Να κάνω και εγώ μερικές ερωτήσεις. Στο 3 γιατί να μην γίνει 1 ενιαίο ταμείο το οποίο θα είναι ίσο για όλους; Τι διαφορά θα έχουν αυτά τα 3;
Επίσης ακόμα και έτσι, με 3 ταμεία, να υπάρχει τρόπος να πληρώνεις κλιμακωτά (πακέτα ασφάλειας) π.χ. βασική ασφάλεια που να είναι σχετικά η «οικονομική» λύση και να καλύπτει πολύ βασικά πράγματα πχ φάρμακα αλλά όχι σύνταξη και άλλες τέτοιες κλίμακες με την μεγαλύτερη και «ακριβότερη» να σου παρέχει τα πάντα + την καλύτερη σύνταξη.
Διαλέγεις και παίρνεις. Πως το βλέπεις;
Ένα άλλο σημείο που θέλω να σταθώ είναι το 12. Συμφωνώ ότι με την ενέργεια δεν παίζεις όπως και το νερό, αλλά ο συνδικαλισμός που υπάρχει σήμερα στην ΔΕΗ εξυπηρετεί έναν και μόνο σκοπό, να την σαμποτάρει σαν επιχείρηση. Οπότε λες όχι στην ιδιωτικοποίηση των μεγάλων κερδοφόρων ΔΕΚΟ και εξυγίανση των εταιρειών αυτών. Ο αρρωστημένος συνδικαλισμός που έχει η ΔΕΗ σήμερα δεν την αφήνει να λειτουργήσει όπως θα έπρεπε.
Και να βάλω και ένα ακόμα.
15. Ισχυρός ελεγκτικός μηχανισμός σε συνδυασμό του σημείου 9 και 10 να πατάξει όποια διαφθορά προκύπτει. (βέβαια τους ελεγκτές ποιος θα τους ελέγχει;)
Κύριε Θεοδώρου,
Αναφέρθηκα στην λογική των τριών ταμείων με το σκεπτικό ότι απευθύνονται σε διαφορετικές κατηγορίες εργαζόμενων. Δεν είμαι αντίθετος και με την λογική του ενός με την προϋπόθεση να διαχωρίζεται ο υπάλληλος από τον ελ. Επαγγελματία ή τον επιχειρηματία. Και ναι συμφωνώ μαζί σας στην κλιμακωτή ασφάλιση. Επίσης πιστεύω ότι πρέπει να σταματήσει η σχέση που υπάρχει μεταξύ ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητας, όπως γίνεται με τον ΟΑΕΕ σήμερα.
Για το θέμα του συνδικαλισμού: Για μένα η ύπαρξη συνδικαλιστικού φορέα αποτελούμενο από εργαζόμενους είναι το θεμιτό. Αλλά συνδικαλιστής ο οποίος δεν εμφανίζεται στον χώρο της εργασία δεν μπορεί να είναι και εργαζόμενος. Και δεν αναφέρομε μόνο στην ΔΕΗ ή μόνο στον δημόσιο τομέα. Οι εργαζόμενοι, κατά την γνώμη μου, πρέπει να εκπροσωπούνται από εργαζόμενους και όχι από κηφήνες.
Για το 15. Το υιοθετώ. Η απάντηση για τον ισχυρό ελεγκτικό μηχανισμό ίσως να λυνόταν είτε με κοινωνικό έλεγχο είτε με την κατάργηση «παραθυράκια», «διευκρινήσεων» και διαφόρων τερτιπιών. Αλλά όταν υπάρχει κύριε μου , ένα πλήθος νόμων – αν δεν κάνω λάθος 50 % απάνω από τον κοινοτικό μέσο όρο- τι περιμένετε να γίνει; Ενώ αν υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες απόλυτα σαφής και χωρίς τις παραπάνω εξαιρέσεις και ο έλεγχος είναι ποιο απλός, και το κόστος τήρησης τους κατεβαίνει κάθετα.
Να διευκρινίσω σε ότι γράφω ότι προσπαθώ να χρησιμοποιώ την κοινή λογική και τίποτα παραπάνω.
Σαν παράδειγμα έφερα την ΔΕΗ, και εννοείτε ότι πρέπει να εκπροσωπούνται οι εργαζόμενοι. Αλλά αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα δεν είναι συνδικαλισμός. Ο συνδικαλισμός στη ΔΕΗ είναι ένα παράδειγμα προς αποφυγήν.
Ως παράδειγμα την πήρα την ΔΕΗ. Δεν διαφωνούμε.
Δημοσίευση σχολίου