Υπάρχουν κάποια γεγονότα που τα τελευταία δυο
χρόνια, σηματοδοτούν την πραγματικότητα. Αυτά τα γεγονότα δεν μπορούν
ούτε να διαψευσθούν, ούτε να αγνοηθούν.
Ενδεικτικά θα σας θυμίσω τα ακόλουθα:
Μείωση του εισοδήματος μισθωτών και συνταξιούχων.
Καταστροφή πολλών μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Χαράτσια , και φόροι επί φόρων αδιακρίτως.
Αύξηση των αστέγων.
Κάθετη αύξηση της ανεργίας.
Αύξηση της εγκληματικότητας.
Νοσοκομεία που δεν έχουν φάρμακα.
Διάλυση του κράτους, μέσω οριζόντιων περικοπών.
Ρατσιστικά φαινόμενα.
Κατατρομοκράτηση του κόσμου.
Και να μην ξεχάσω: με μισθούς ήδη των 350 €
και των 200 € στο μέλλον και με κόστος που ήδη ξέρουμε τι λέτε να
γίνει; Να πάμε καλύτερα; Σοβαρά μιλάμε ;
Και… ψέματα. «Θα βγούμε στις αγορές το 2012», «λεφτά υπάρχουν», « δεν υπάρχει άλλη λύση», και το
ποιο μεγάλο: «όλοι μαζί θα κάνουμε θυσίες». Ειδικά το τελευταίο, είναι
τεράστιο ψέμα. Ας μου κάποιος, μήπως να παίρνουμε και τα νεφρά μας και
να τα πουλάμε;
Αυτά που σας αναφέρω τα ζούμε όλοι μας. Και τα έχουμε υποστεί είτε εμείς , είτε δικοί μας άνθρωποι.
Και τώρα ας ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα που θα έρθουν ως ανάγκη, εκτός και σκοπεύουμε να μετατρέψουμε αυτό τον τόπο σε Σομαλία ή Β. Κορέα, .
Είτε η πολιτική πρακτική θα πάρει γενναία μέτρα και
θα γίνει ποιο δίκαιη, είτε κάποια στιγμή θα έχουμε ένα Σύνταγμα 2
εξαιρετικά όμως άγριο. Όποιος δεν το βλέπει αυτό , δεν σέβεται την
κοινωνία και την πατρίδα. Αν νομίζεται ότι υπερβάλλω σας συνιστώ να διαβάσετε Ιστορία.
Τώρα σε χτεσινή μου ανάρτηση υποστήριξα κάποια μέτρα που θεωρώ ότι πρέπει να παρθούν άμεσα αν θέλουμε να έχουμε οικονομία. Σημειώστε ότι εκφράζω προσωπικές απόψεις, και κατά δεύτερον έγραψα
αυτά που θεωρώ ως κοινή λογική για να σταματήσει η αποτέφρωση των
πολιτών και του κύριου κορμού των παραγωγικών επιχειρήσεων της ελληνικής
οικονομίας.
Αδιαφορώ αν χαρακτηρίζονται πολιτικά ή όχι. Παντελώς. Τα λέω γιατί αν δεν υποστηρίξουμε την ελληνική επιχειρηματικότητα με κάθε κόστος, και ειδικότερα την μικρή και μικρομεσαία επιχείρηση δεν θα υπάρξει αύριο. Εμείς φίλοι μου μαζί με τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, πληρώνουμε
το κύριο κομμάτι του λογαριασμού και εμείς απασχολούμε το μεγαλύτερο
τμήμα του εργατικού δυναμικού. Αυτή είναι η ψυχρή αλήθεια, και κάποια
στιγμή κράτος και τράπεζες, θα πρέπει να αρχίσουν να μας σέβονται, εμάς
και όχι τους δανειστές. Ειδάλλως ας κάνουμε εμείς μια στάση πληρωμών
προς όλους και άντε να δούμε που θα πάει μετά η ιστορία.
Δώσαμε εγγυήσεις σε τράπεζες και απότυχαν.
Δώσαμε εμπιστοσύνη σε πολιτικούς και απότυχαν. Αρκετά ας δούμε άλλες
προτάσεις, χωρίς φοβίες και πανικούς.
Πιστεύω ότι η οικονομία είναι διαδικασία της κοινωνίας. Κρίσιμη ναι. Αλλά δεν μπορεί να κατευθύνει τους πάντες και τα πάντα. Δεν μπορεί να μην ορίζεται γύρω από τον άνθρωπο και την κοινωνία.
Κάτι ακόμα: Κανένας δεν θέλει να βγει η Ελλάδα εκτός Ευρώ. Ούτε οι πολιτικές δυνάμεις αυτού του τόπου, ούτε η Ευρώπη. Η
ζημία που θα γινόταν και εδώ και στην Ευρώπη είναι μεγάλη. Ειδάλλως αν
μπορούσαν να ελέγξουν τις συνέπιες μην έχετε καμία αμφιβολία θα μας
είχαν ήδη διώξει.
Σταμάτης Στεφανάκος.
4 σχόλια:
Το κακό με όλους τους νέους φόρους, τα χαράτσια και τις περικοπές είναι, ότι γίνονται όλα για το τίποτα. Να πω ότι ο φόρος που θα πληρώσω θα πάει κάπου όπου θα φανεί χρήσιμος πχ. Εκπαιδευτικό σύστημα, υγεία, εξοπλιστικά/ασφάλεια, λες χαλάλι το πληρώνω. Αλλά δεν είναι έτσι. Τώρα πάει για να συντηρήσει τους δημ. υπαλλήλους (δεν νομίζω να είσαι δημ.υπ;;;) και για το υπέρογκο χρέος που μας φούσκωσαν οι «πολιτικοί».
Δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος, αλλά πιστεύω ότι η παραφιλολογία ότι για όλα φταίνε οι Δ/Υ είναι παντελώς λανθασμένη. Ότι υπάρχει ένας αριθμός μη αποδοτικών εργαζόμενων στο Δημόσιο Τομέα, αυτό είναι σωστό , αλλά δεν είναι όμως και ορθό να τους βάζουμε όλους στο ίδιο σακί, ούτε είναι η πλειονότητα.
Για την ακρίβεια με το να χτυπάνε τους Δημόσιους Υπαλλήλους δημιουργούν το κατάλληλο κλίμα να χτυπήσουν αμέσως μετά και τους ιδιωτικούς, και τανάπαλι.
Σίγουρα δεν φταίνε όλοι! Είναι όμως πάρα πολλοί σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας και ο αριθμός τους είναι αρκετά μεγάλος. Υπάρχει σίγουρα χρυσή τομή στην αναλογία και τους τομείς που μπορούν να δουλέψουν και να είναι όντως παραγωγικοί και αποτελεσματικοί. Θα το πάμε όμως «συνωμοτικά» τώρα και βλέπουμε όντως ότι υπάρχει αυτή η παραφιλολογία (και παπαρολογία ταιριάζει εδώ), ότι για όλα μας φταίνε οι δημ.υπ., αυτό θέλουν να περάσουν στον κόσμο γιατί όπως είπες ο στόχος τους είναι και ο ιδιωτικός τομέας.
Και εδώ να πούμε και του στραβού το δίκαιο! Πόσα χρήματα σπαταλήθηκαν στον ιδιωτικό/αγροτικό τομέα, όλα αυτά τα χρόνια, με τις επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις, ψεύτικες αποζημιώσεις, κτλ;; Η νοοτροπία του Έλληνα είναι, «να μπούμε σε κάποιο πρόγραμμα και να τα οικονομήσουμε», δεν σκέφτονται όμως ότι το κράτος ή η ευρωπαϊκή ένωση αυτά τα χρήματα στα δίνει για να αυξήσεις την παραγωγή σου που σαν αποτέλεσμα θα εισπράξει περισσότερους φόρους μακροπρόθεσμα. Για το κράτος/EU αυτά είναι οι επενδύσεις που κάνουν.
ΥΓ
Και εδώ είναι που μπαίνει ο ισχυρός ελεγκτικός μηχανισμός στο παιχνίδι.
Θα ήθελα να ακούσω και την δικιά σου άποψη ή αντίθεση.
Δεν ισχύει ότι είναι πολλοί ανάλογα με τον πληθυσμό. Για το πόσο παραγωγικός είναι ο δημόσιος τομέας αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Αυτό που νομίζω ότι θα έπρεπε να γίνει είναι γίνει μια αναδιάρθρωση όχι απολύσεις, ούτε μειώσεις μισθών.
Η οικονομία μας καλώς ή κακώς είναι ακόμα κρατικοδίαιτη μια απότομη μεταβολή της, δεν θα την βοηθήσει. Οι αλλαγές κατά την γνώμη μου είναι ανάγκη να είναι αργές και σταθερές. Το απότομο σκοτώνει. Αυτό άλλωστε δεν ζούμε εδώ και δυο χρόνια;
Όσον αφορά τις επιδοτήσει κλπ Είναι γεγονός ότι χρησιμοποιήθηκαν μάλλον σαν εύκολος πλουτισμός και όχι στην ανάπτυξη ή την παραγωγή. Αρά η αναφορά σου για ελεγκτικό μηχανισμό με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.
Δημοσίευση σχολίου