Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

Κάποιοι παίζουν με την βία…


Έχουμε ακούσει ή έχουμε δει , περιστατικά βίας. Είναι κοινή διαπίστωση ότι η βία έχει έντονη παρουσία στις ζωές μας. Επιθέσεις κατά ημεδαπών ή αλλοδαπών, έχουν γίνει σε όλη την χώρα.

Η οικονομική δυσπραγία και η συσσωρευμένη οργή, είναι άσχημος οδηγός, και μερίδα του πληθυσμού κυριαρχείτε από  σκέψεις, και τελικά πράττει με τρόπο,  που απέχει πολύ από  οτιδήποτε πολιτισμένο. Θα πει ρωτήσει κανείς,  είναι αυτό δικαιολογία;


Η απάντηση είναι όχι. Προσωπικά θεωρώ, την βία σαν το χειρότερο και τον ποιο αδιέξοδο τρόπο, στην επίλυση ενός προβλήματος. Επίσης πιστεύω, ότι είναι η επιλογή ανθρώπων που δεν έχουν άλλο τρόπο να εκφράσουν την αντίδραση τους ή τα αδιέξοδα τους, είτε λόγω έλλειψης μόρφωσής είτε λόγω έλλειψης επιχειρημάτων, είτε ακόμα λόγω ανυπαρξίας ιδεολογικού – πολιτικού προσανατολισμού.

Πως όμως φτάσαμε να έχουμε οδηγηθεί σε αυτά τα φαινόμενα;

Είναι απλό. Όπως έλεγε και ένας φίλος περιεκτικά, πρώτα κατάρρευσαν οι ηθικές αξίες σε επίπεδο ανθρώπων, στην συνέχεια οι κοινωνικές, ακολούθησε η απαξίωση των ιδεολογιών και της πολιτικής και στο τέλος ήρθε η οικονομική κατάρρευση.  Σας φαίνεται περίεργο;

Σκεφτείτε το ακόλουθο: όταν οι αξίες καταρρέουν ή απαξιώνονται και δεν αντικατασταθούν από  κάτι νέο, τι γίνεται; Η έλλειψη ηθικής, ιδεολογίας και πολιτισμού, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι οδηγεί σε διαστρέβλωση της σκέψης. Αρά, άνθρωποι και κοινωνία, δεν έχουν αντιστάσεις και προσανατολισμό, στο πως θα δράσουν ή θα αντιδράσουν.

Με τους «κατάλληλους» καθοδηγητές η πόλωση, και η επικράτηση σκοτεινών θέσεων βρίσκουν το απαιτούμενο έδαφος να εγκατασταθούν. Αν δε, προσθέσουμε και το γεγονός ότι επί δυο χρόνια , η κοινωνία βρίσκεται κάτω από απειλές, χωρίς ελπίδα και διαρκή εκφοβισμό, είναι αναμενόμενο ότι συνειδήσεις και καρδίες , καταπνίγονται μέσα στο σκοτάδι του φόβου.

Και εκεί το μόνο που υπάρχει είναι ενστικτώδες αντιδράσεις που είναι αποτέλεσμα του αισθήματος της απελπισίας. Επομένως καμία λογική δεν μπορεί να συνυπάρξει σε αυτή την κατάσταση. Αλτρουισμός , αλληλεγγύη, συντροφικότητα πεθαίνουν και αντικαθιστούνται από την μισαλλοδοξία, τον ατομικισμό και τον αδιαφορία προς τον συνάνθρωπο. Η ζωή υποτιμάτε και χάνει την ιερότητα της.

Δημοκρατία και διάλογος δεν μπορεί να υπάρξει κάτω από αυτές τις συνθήκες. Οι διαφωνίες σε πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο, δεν γίνονται με βία και αλλά με ήρεμη συζήτηση.

Η πρόταση μου, είναι ότι ως άνθρωποι , ως πολίτες, απαιτείται να πούμε όχι στην βία. Να δώσουμε ελπίδα στον συνάνθρωπο μας, και να στηρίξουμε με κάθε τρόπο, όποια ενέργεια ανοιχτά αντιστέκεται στην απελπισία και τον φόβο.  

Αν αφήσουμε και άλλο ακραίες συμπεριφορές να επικρατούν ή να γίνονται ανεκτές πιο είναι το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας; 

Σταμάτης Στεφανάκος
s.stefanakos@gmail.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: