Μια πρόταση για εξέλιξη των δομών αλληλεγγύης.

Εισαγωγή

Όσοι συμμετέχουμε σε δομές αλληλεγγύης προβληματιζόμαστε αρκετά συχνά, για το πως μπορούν να εξελιχθούν.Μετά από πάνω έξι μήνες αναζήτησης και αρκετών συζητήσεων κατέληξα στην παρακάτω πρόταση την όποια σας την παρουσιάζω συνοπτικά.

Γενικά

Οι δομές αλληλεγγύης μετά από τρία χρόνια έχουν παρουσιάσει κόπωση των συμμετεχόντων σε αυτές όχι μόνο σωματική αλλά και ψυχική. Επειδή δε, αυτή την χρονική στιγμή δεν διαφαίνεται κάποιος πολιτικός σχηματισμός που θα μπορούσε να αναλάβει να παρουσιάσει ένα ελπιδοφόρο και οραματικό πλαίσιο που να δίνει ελπίδα , η απογοήτευση και η κούραση επιβαρύνουν έντονα την κατάσταση.

Αναζητώντας μια διέξοδο από το τέλμα που περιγράφουμε παραπάνω καταθέτουμε το σκελετό μιας κινηματικής διαδικασίας που πιθανώς να πρέπει να συζητηθεί μαζί με τις δομές.

Αναλυτικά

Στοχεύουμε σε τρεις βασικούς άξονες:

1. Το σχηματισμό συντονιστικών ανά περιοχή και ειδικότητα με κύριους στόχους:

Α) Την δημιουργία διαδικασιών ανεύρεσης βασικών πόρων και της δημιουργίας θεμελιωδών υποδομών. (Γραμμές ανεφοδιασμού που θα λειτουργούν ανεξάρτητα και παράλληλα με πιθανές επιλογές και υποστηρικτικές δράσεις της κυβέρνησης ή άλλων φορέων)

Β) Την αλληλοβοήθεια και την αλληλοϋποστήριξη καθώς και τον σχεδιασμό δράσεων με την συμμετοχή δομών.

2. Την δημιουργία υποδομών και όπου είναι εφικτό την ανάπτυξη δομών εργασίας με στόχο την αναδιοργάνωση παραγωγικών δραστηριοτήτων.

Α) Ανάπτυξη συνεργασιών με Συνδικάτα/ Σωματεία εργαζομένων /οργανώσεις ανέργων, πρωτοβουλίες πολιτών.

Β) Συνεργασία με Φορείς τεχνικής /επιστημονικής κατάρτισης για την συνεχή βελτίωση των παραγόμενων υπηρεσιών /προϊόντων όπου αυτό απαιτείται.

Γ) Την ανάπτυξη ενός πλαισίου εργασίας που να αποσκοπεί όχι στην δημιουργία υπεραξίας αλλά στην ενίσχυση της δημιουργικότητας και της κάλυψης ανθρωπίνων αναγκών.

Δ) Την ανάπτυξη του πνεύματος αυτο-οργάνωσης και αυτο-διαχείρησης ώστε να ξεπεραστούν οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα (και πρακτικά...)

Ε) Την αξιοποίηση εργαλείων (χρηματοδοτικών, έρευνας αγοράς και παραγωγής) όπου αυτό είναι εφικτό και φυσικά διαφυλάσσοντας τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα της προσπάθειας.

3. Την εκπαίδευση των αλληλέγγυων

Α) Αυτό- εκπαίδευση, συνεργασία  απαιτείται συνεργασία με κοινωνικά φροντιστήρια και σχολεία και όπου απαιτείται με εκπαιδευτικούς φορείς.

Β) Συν-δημιουργία ενός νέου μοντέλου εργασίας που να στοχεύει στην ανάπτυξη των ταλέντων και των πρωτοβουλιών  κάθε εργαζόμενου ως μονάδα ή ως σύνολο,  σε αντίθεση με το κάθετα ιεραρχικό και εξειδικευμένο μοντέλο που ισχύει σήμερα.

Γ) Την αναζήτηση κοινού πολιτικού στόχου και προτάγματος.

Σταμάτης Στεφανάκος