Έχουμε ακούσει για «αναγκαίες θυσίες», για
«ανάπτυξη», και άλλα πολλά υπέροχα και συγκλονίστηκα.. Αναγνωρίστηκαν δε
και οι «θυσίες του ελληνικού λαού». Λοιπόν, κάτι που δεν αντέχω ως άνθρωπος , είναι η κοροϊδία και το να παίζει ο άλλος με το κεφάλι μου. Δεν δέχεται η ηθική μου να ακούω παραμύθια, όταν βλέπω γύρω μου δυστυχία.
Σήμερα είχα σκοπό να γράψω άρθρο με άλλο θέμα. Αλλά
όχι. Σήμερα είναι μια μέρα που έχει άλλα προβλήματα. Σήμερα είναι μια
μέρα, που δεν αντέχει να ασχολιόμαστε με ψέματα. Ακούω για υπευθύνους
πολιτικούς και επιλογές, και άλλα παρόμοια αστεία.
Λοιπόν κύριες και κύριοι διαβάστε που μας έχουν οδηγήσει οι επιλογές ορισμένων που τολμούν να μιλάνε για «θυσίες» για «υπευθυνότητα» και για μνημόνια. Βαλτέ
καλά στο μυαλό σας, ότι υποστηρίζοντας τους έχετε και εσείς την έμμεση
ευθύνη, εφόσον τους στηρίξετε, συνέχεια αυτή της πολιτικής. Μην ψάχνεται
άλλοθι. Δεν θα έχετε.
Σφίξτε στομάχι και διαβάστε:
-
* Σχεδόν σε όλα τα σχολεία της χώρας, έχουμε παιδία που ΔΕΝ έχουν να φάνε. Και
πώς να έχουν όταν οι γονείς δεν έχουν μια; Προς τιμή πολλών
εκπαιδευτικών και συλλογών γονέων, μαθαίνουν τα παιδία αυτά που έχουν να
μοιράζονται το φαί τους με όσα ΔΕΝ έχουν. Με ανταλλαγές τροφίμων και ρούχων προσπαθούν να βοηθήσουν τις οικογένειες που αδυνατούν.
-
* Ανεργία στο κόκκινο. Και όταν λέμε κόκκινο αφορά πάνω από το ποσοστό που λένε οι στατιστικές, οι οποίες μετράνε ως εργαζόμενο το ένα…
ένσημο!!!. Οικογένειες με παιδία που είναι άνεργοι και οι δυο. Με
απλήρωτα δάνεια και υποχρεώσεις. Οικογένειες που τους έχουν κόψει το
ρεύμα.
-
* Νοσοκομεία
που δεν έχουν τα βασικά και με απλήρωτους – ήρωες, γιατρούς και
νοσηλευτικό προσωπικό. Με οικογένειες που δεν έχουν μια και προσπαθούν
με να βρουν γάζες και φάρμακα. Μια διάλυση που δεν έχει προηγούμενο. Νοσοκομεία που ΔΕΝ μπορούν να γράψουν φάρμακα.
-
* Εκρηκτική αύξηση των αστέγων στο δρόμο. Ο κόσμος που τρώει από τα συσσίτια πολλαπλασιάζεται κάθε μέρα και από τα σκουπίδια κάθε μέρα, κάθε μέρα αυξάνεται.
-
* Απελπισία. Νέοι που ψάχνουν να φύγουν γιατί απλά δεν έχουν καμία ελπίδα εδώ.
-
* Μεμονωμένα
άτομα και οικογένειες που φεύγουν από την χώρα, χωρίς να κοιτάνε μέσα
στην απελπισία ούτε που πάνε ούτε πως θα ζήσουν…
-
* Αυτοκτονίες
πάνω από δυο χιλιάδες, που καταλήγουν εκεί από την απελπισία και τα
αδιέξοδα. Απώλειες ζωών και οικογενειακά δράματα.
-
* Μετανάστες που δεν έχουν τρόπο να ζήσουν, και οδηγούμαστε σε μια ανθρωπιστική τραγωδία άνευ προηγούμενου.
-
* Ενίσχυση
ακραίων στοιχείων που ΔΕΝ έχουν καμία σχέση με την δημοκρατία και τις
παραδόσεις του έθνους. Βίαιοι , καμουφλάρονται πίσω από εθνικιστικές και
πατριωτικές κορώνες, αλλά στην πράξη σκοπεύουν να επιφυλάξουν ότι
χειρότερο για το μέλλον και την δημοκρατία, αυτής της το ταλαιπωρημένης χώρας.
Μπορείτε να τα αγνοήστε όλα αυτά; Θα κοιμόσαστε ήρεμοι κάθε βράδυ με ήσυχη την συνείδησης σας;
Μην έχετε ψευδαισθήσεις. Η επόμενη δόση των μέτρων θα είναι ακόμα ποιο καταστροφική για την κοινωνία. Το
καθήκον μας , ως πολίτες, ως γονείς , ως άνθρωποι, , είναι να τους
ξεριζώσουμε, να μην τους ανεχτούμε. Όχι άλλα παιχνίδια στην πλάτη μας.
Τους κάναμε υπομονή έως τώρα, με τα μνημόνια και τις επιλογές τους.
Έως εδώ όμως. ΑΡΚΕΤΑ.
Κυβέρνηση που δεν υπηρετεί τον λαό δεν έχει
καμία μορφή νομιμοποίησης. Κυβέρνηση που στέλνει κόσμο στον καιάδα ,
στην καταστροφή, δεν έχει δικαίωμα να υπάρχει.
ΌΧΙ άλλες ανθρωποθυσίες.
Σταμάτης Στεφανάκος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου