Σαν πολίτης, ασχολούμαι τα κοινά εδώ και καιρό. Πιστεύω ότι ιδανικά η πολιτική πρακτική της Άμεσης Δημοκρατίας, θα μας οδηγούσε σε ένα καλύτερο αύριο.
Στην πράξη όμως για να εφαρμοστεί, θέλει και τον αντίστοιχο πολιτικό πολιτισμό, ο οποίος ακόμα απέχει ώστε να γίνει κοινό κτήμα του συνόλου της κοινωνίας. Αν και ο σπόρος έχει πέσει και έχει και ήδη φυτρώσει, θέλει καιρό για να μεγαλώσει και να διαδοθεί.
Εν τω μεταξύ όμως έχω τις παρακάτω προτάσεις, που ίσως να συμμερίζεστε ίσως και όχι αλλά που θα χαρώ ακόμα και αν διαφωνείτε να τις συζητήσουμε ως απλοί πολίτες, και να τις βελτιώσουμε. Δεν είμαι ούτε ειδικός , ούτε διεκδικώ τέτοιο χαρακτηρισμό. Διευκρινίζω ότι δεν είμαι πολιτικός, και δεν είμαι ενταγμένος πουθενά, ούτε αποσκοπώ να παρουσιάσω κάποια ιδεολογία ως λύση. Επομένως, ως μη ειδικός, ως απλός πολίτης και μόνο έχω να προτείνω κάποια πράγματα που τα θεωρώ ως αυτονόητα με την δική μου, ταπεινή κοινή λογική.
Ξεκινάω λοιπόν με την παραδοχή ότι ο πολιτικός είναι ο πολίτης που θέτει εαυτόν, στην υπηρεσία της κοινωνίας. Με βάση αυτό οι προτάσεις μου είναι:
- Πολιτική ασυλία μόνο για την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης.Κανείς να μην διώκεται για ότι πιστεύει ή ότι θεωρεί ιδεολογικά ορθό. Πλήρης κάλυψη για καλυμμένη ή απροκάλυπτη πολιτική δίωξη λόγω πολιτικής θέσης ή ενέργειας.
- Καμία ασυλία για επίορκους. Για κάθε παράβαση του νόμου, σε κοινό ποινικό παράπτωμα, να ισχύει το μέγιστο των ποινών, και ειδικότερα για πράξεις όπως η υπεξαίρεση, η αποδοχή μαύρου χρήματος, η δωροδοκία. Το όργανο της τάξης να μπορεί να τον συλλάβει ή να του επιδώσει πρόστιμο, επί τόπου για πράξεις που θα έστελναν τον όποιον από εμάς φυλακή ή θα είχε την όποια συνέπεια, αν τις διέπραττε.
- Κανένα ειδικό προνόμιο, οικονομικό ή μη. Μισθός ίσος με του πρωτοδιοριζόμενου εργαζόμενου, καμία σύνταξη ή φοροαπαλλαγή.¨Έξοδα όπως πχ μετακινήσεις να γίνονται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, κατάργηση γραφείων και μετακλητών δημοσιών υπαλλήλων και αν χρειάζεται κάποιο υπάλληλο γραμματειακής υποστήριξης είτε μέσω του δυναμικού της βουλής είτε από το δημόσιο τομέα, ο οποίος να μην είναι και αποκλειστικά αποσπασμένος.
- Κατάργηση όλων των επιδοτήσεων των κομμάτων και ταυτόχρονα τα λογιστικά τους βιβλία ανοικτά σε όλους. Πλήρης διαφάνεια, και αν κάποιος επιχειρήσει να απόκρυψη οτιδήποτε κατευθείαν να διεξάγεται έλεγχος και όλα τα πορίσματα να δημοσιοποιούνται. Τα κόμματα να στηρίζονται αποκλειστικά και μόνο σε συνδρομές των οπαδών τους και σε εθελοντική δουλεία. Κανένας ιδιώτης ή επιχείρηση να μην έχει την δυνατότητα να γίνει «σπόνσορας» σε κόμμα. Εννοείται αποδείξεις παντού.
- Απλή καθαρή αναλογική, για να έχουν την δυνατότητα να σπάσει και ο δικομματισμός αλλά κυρίως για να μπουν πολλά κόμματα στην βουλή.Περισσότερα κόμματα ίσον λιγότερα «ατυχήματα» σε σχέση με διαφθορά.
- Ο κάθε βουλευτής να διατηρεί την θέση του και τον ασφαλιστικό φορέα, και να έχει ακριβώς τις ίδιες παροχές και δικαιώματα που έχει ο απλός πολίτης. Ακόμα και την δουλειά του να την διατηρεί ως έχει. Να μην μπορεί πάντως να πάρει ο ίδιος ή συσχετιζόμενο με αυτόν πρόσωπα, να παίρνει δουλείες από το δημόσιο.
- Πόθεν έσχες για μια ακόμα τετραετία από την στιγμή που τελείωσε η θητεία του. Και αν παρατηρηθεί αδικαιολόγητος πλουτισμός κατευθείαν έλεγχος.
- Θέσπιση του ορίου των 500.000 υπογραφών από πολίτες για να έρθει θέμα προς συζήτηση στην βουλή και τους 1.000.000 για θέματα που άπτονται νομοσχεδίων.
- Αν βουλευτής θεωρηθεί από τους ψηφοφόρους του, ότι δεν τους καλύπτει και συγκεντρωθούν επωνύμως υπογραφές πάνω από τα 2/3 των ψηφοφόρων της περιοχής τους να γίνονται είτε τοπικές εκλογές είτε να παίρνει την θέση του ο επόμενος επιλαχών, άσχετα σε ποιο κόμμα ανήκει.
- Πλήρης διάκριση της Νομοθετικής εξουσίας, από την Δικαστική και την Εκτελεστική.
Αυτές τις σκέψεις σας παραθέτω για να τις κρίνεται , να της συζητήσουμε ή να τις δούμε αν μπορούν να βελτιωθούν.
Σταμάτης Στεφανάκος.
s.stefanakos@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου