Ζητούνται απαντήσεις από τους πολιτικούς…

Παρακολουθώ τους διαλόγους στις τηλεοπτικές εκπομπές μεταξύ των πολιτικών , διαβάζω άρθρα και στο τέλος, αντί να μου λύνονται απορίες μου δημιουργούνται. Διατυπώνονται τόσα πολλά που εγώ ο πολίτης προσπαθώ να καταλάβω τι σχέση έχουν με την πραγματικότητα στην όποια ζούμε, και κυρίως τι είναι αλήθεια. 

Για να βγάλουμε όμως μια άκρη ας δούμε συνοπτικά τι μας προτείνουν. Καταρχάς από ότι φαίνεται όλοι τους έχουν σαν στόχο να διαπραγματευτούν τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις. Αυτό όμως που δεν μας εξηγούν είναι αφενός με ποιο τρόπο θα το κάνουν και αφετέρου τι θα γίνει αν αποτύχει η διαπραγμάτευση. Επίσης μην ξεχνάμε, ότι ορισμένοι από τους πολιτικούς μας, μέχρι πρόσφατα δεν συζήταγαν καν την διαπραγμάτευση των όρων της Τρόικας, και αναφερόντουσαν είτε στην πλήρη αποδοχή τους , είτε στην πλήρη απόρριψη τους.

Και για να είμαι ακριβής, δεν μας εξηγούν με πέντε λόγια ποια είναι τα διαπραγματευτικά τους επιχειρήματα, αντίθετα εξαντλούνται σε μια επιχειρηματολογία και αντιπαράθεση, που μάλλον είναι αόριστη και δεν δεσμεύονται τι θα κάνουν. Η μοναδική δέσμευση τους είναι το ότι θα παραμείνουμε στο ευρώ, και από ότι φαίνεται είναι περισσότερο προς τους δανειστές και όχι τόσο προς τους πολίτες αυτής της χώρας. Και το ερώτημα είναι, ξεκάθαρα με τι κόστος  μένουμε εντός ευρώ και με  τι θα πάμε σε εθνικό νόμισμα; Νούμερα και συνέπειες , αλλά όχι με φοβικά συμπλέγματα. Για να δούμε καθαρά τι μας συμφέρει εμάς, εδώ στην Ελλάδα, και να τελειώνει και η παραφιλολογία.

Να ξεκαθαρίσω, ότι είμαι κάθετα αντίθετος με τις μνημονιακές πολιτικές που έχουν εφαρμοστεί και πιστεύω ακράδαντα ότι  είναι μια τεράστια αποτυχία. Εκτός και αν η αύξηση της ανεργίας, τα λουκέτα στην αγορά , και τα κοινωνικά προβλήματα που ζούμε, είναι δείκτες επιτυχίας και δεν το έχουμε καταλάβει...

Εξίσου σοβαρό είναι ότι δεν φαίνεται να λαμβάνουν υπ όψιν τους, ότι ήδη υπάρχει πολύ ένταση στην κοινωνία. Δεν το έχουν καταλάβει ή δεν θέλουν να καταλάβουν, ότι σήμερα ο κόσμος εδώ στην Ελλάδα , όπως είναι ταλαιπωρημένος και εξοργισμένος,  κυριολεκτικά κοχλάζει. Αυτή η σιωπή , αυτή η κατάθλιψη, αυτή η πίεση δεν προμηνύει τίποτα το καλό.  Δεν θα δούμε ένα Σύνταγμα όπως ήταν πέρυσι. Θα δούμε κάτι άλλο, που δεν θα έχει προηγούμενο στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδα.

Έχω την αίσθηση ότι μάλλον οι πολιτικοί μας, ζουν σε άλλη χώρα. Ας δώσουν ένα παράδειγμα υπευθυνότητας και κοινωνικής ευαισθησίας , ας καταθέσουν τα κόμματα και βουλευτές, μια και νοιάζονται για την κοινωνία,  έστω ένα τμήμα των κρατικών τους απολαβών πίσω στο δημόσιο ταμείο, συμπεριλαμβανόμενου και του μισθού τους. Ας σταματήσει αυτή η υποκρισία επιτέλους, της αναγνώρισης των «θυσιών» του λαού και των «πατρικών» παραινέσεων. Ας βοηθήσουνε έμπρακτα , όποιον φορέα θέλουν με φάρμακα και τρόφιμα, έστω τα παιδία ενός σχολείου.

Απαντήσεις και λύσεις  χρειάζονται άμεσα. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος και αντοχή , ούτε μπορεί να αντέξει άλλα πειράματα η κοινωνία, και ούτε θα δεχθεί άλλες δικαιολογίες ή παραινέσεις. Λυπάμαι που θα το πω τόσο ψυχρά , αλλά είτε μείνουμε στα μνημόνια είτε όχι, τα προβλήματα είναι μπροστά μας, και χρήζουν υπεύθυνης αντιμετώπισης και προετοιμασίας, και προς το παρόν δεν βλέπω κάτι να γίνεται προς αυτή την κατεύθυνση.

Σταμάτης Στεφανάκος

s.stefanakos@gmail.com